Niets te verliezen by Lee Child

Author:Lee Child
Language: nld
Format: mobi
Tags: Actie Thriller, Wierook28a, wk41
ISBN: 9789024522293
Publisher: Luitingh~Sijthoff
Published: 2010-12-24T23:00:00+00:00

42

Vaughan bleef bij de open deur wachten en Reacher graaide zijn kleren bij elkaar en kleedde zich in de badkamer aan. Hij riep: ‘Waar heb je gezocht?’

‘Overal,’ riep Vaughan. ‘Ze is niet hier in het motel, ze zit niet in de diner, ze is niet in de bibliotheek, ze is niet aan het winkelen, en verder kan ze nergens zijn.’

‘Heb je met de receptioniste gepraat?’

‘Nog niet.’

‘Dan gaan we dat eerst doen. Zij weet alles.’ Hij kwam de badkamer uit en knoopte zijn hemd dicht. Het hemd was bijna rijp voor de afvalbak en toch kostte het nog steeds moeite om de knopen dicht te krijgen. Hij harkte met zijn vingers door zijn haar en klopte op zijn zakken.

‘We gaan,’ zei hij.

De receptioniste zat in haar kantoortje op een hoge kruk achter de balie en deed iets met een kasboek en een rekenmachine. Maar ze had niets te melden. Maria was die ochtend voor zeven uur vertrokken, dezelfde kleren aan als eerder, en had alleen haar tas bij zich.

‘Ze heeft voor zeven uur ontbeten,’ zei Reacher. ‘Dat heeft de serveerster in de diner me verteld.’

De receptioniste zei dat ze niet was teruggekomen. Meer wist ze niet. Vaughan vroeg haar Maria’s kamer open te maken. De receptioniste gaf haar meteen de sleutel. Zonder aarzelen, geen gedoe over huiszoekingsbevelen of juridische spitsvondigheden of wat dan ook. Provinciestadje, dacht Reacher. Makkelijk werken voor de politie. Ongeveer net zo gemakkelijk als het in het leger was geweest.

De kamer van Maria was identiek aan die van Reacher, en er lagen maar een paar spullen meer dan bij hem. Er hing een extra spijkerbroek in de kast. Hij was keurig netjes over het stokje van een klerenhanger gehangen. Erboven op een plank lagen een katoenen onderbroek, een beha en een schoon katoenen T-shirt, allemaal keurig op een stapeltje. Op de vloer van de kast stond een lege koffer. Een klein, triest, gehavend exemplaar. Blauw van kleur, gemaakt van een soort houtvezel, met een ingedeukt deksel, alsof hij jaren opgeslagen was geweest onder iets zwaars.

Op de plank naast de wastafel in de badkamer stond een toilettas van vinyl, wit met onmogelijke madeliefjes erop. Hij was leeg, maar tijdens de reis moest hij overvol zijn geweest. De inhoud lag ernaast uitgestald op een lange rij. Stukken zeep, flacons shampoo, lotions en de meest uiteenlopende soorten zalfjes en smeerseltjes.

Geen persoonlijke dingen. Die zou ze wel allemaal in haar tas houden.

‘Dagtochtje,’ zei Vaughan. ‘Ze verwacht dat ze vandaag weer terugkomt.’

‘Duidelijk,’ zei Reacher. ‘Ze heeft voor drie nachten betaald.’

‘Ze is naar Despair. Op zoek naar Ramirez.’

‘Dat denk ik ook.’

‘Maar hoe? Is ze gaan lopen?’

Reacher schudde zijn hoofd. ‘Dan had ik haar gezien. Het is achtentwintig kilometer. Daar doet zij zes uur over. Als ze om zeven uur is vertrokken, kon ze er niet voor één uur zijn. Ik ben tussen halfnegen en negen uur terug komen rijden. Ik ben haar niet tegengekomen.’

‘Maar er is geen bus of zo. En er is nooit verkeer die kant op.’

‘Misschien toch wel,’ zei Reacher. ‘Ik heb hiernaartoe een lift gehad van een oude kerel in een auto.

Download

Copyright Disclaimer:
This site does not store any files on its server. We only index and link to content provided by other sites. Please contact the content providers to delete copyright contents if any and email us, we'll remove relevant links or contents immediately.